Czy tylko cisza ma nas ogarniać?
Jej głuchy dźwięk?
On brzmi jak dzwon, dmie jak wiatr,
z całych sił,
porywa Nas, gdzie chce.
A my, bezwładni, bezsilni.
Staramy się iść pod prąd,
choć wiatr wciąż silniejszy,
a my słabsi,
lecz silni sobą, mocni jak nigdy,
stawiamy czoło, idziemy, idziemy.
Dokąd?
Nie wiemy.
Czekamy na znak.
Jest.
To on.
I My.
Znów razem.
Znów szczęśliwi.
To sen?
Nie!
A jednak, to tylko kolejny, cudowny sen.
Więc śpijmy i śnijmy ten sen.
O świcie wszystko pachnie słońcem
jak piękna, opalona dziewczyna,
w której oczach przegląda się jezioro.
O świcie świat jest jak z obrazu Moneta,
w ciepłych kolorach tańczących na łące.
O świcie kochasz mnie zapamiętale
i czule gładzisz moje rude włosy,
owijając je na palce niczym papiloty.
O świcie wiatr z rosą tańczą nad strumykiem,
którego wartka woda szepcze czułe słowa do uszu kochanków.
O świcie serce bije mocniej,
zmysły się wyostrzają,
a uczucia są mocne i delikatne zarazem.
Niczym pajęcza nić, która mocno splata
dłonie kochanków w blasku jedności.
Daj czasami opleść się pajęczynie.
pozwól sobie na słabość, pozwól na krzyk.
Poddaj się magii – iluzji i ciesz się tym co daje los.
We wszystkich sprawach, we wszystkich działaniach
daj opleść się pajęczynie,
zobacz świat przez siatkę czasu, uczuć i dobra.
Piszesz – iskra- to dar, odnaleźć, zobaczyć lub poczuć tę iskrę.
Trzymaj ją, trzymaj się jej!
Wniknij w siebie.
Daj czasami opleść się pajęczynie.
To nie jest zniewolenie.
to słodka niewola.
Nie każdego na nią stać,
nie każdy ją dostrzega.
Pozwól się otulić i zaśnij i śnij, świtaniem.
Te oczy są jak księga.
Czy znasz do niej szyfr?
Tyle ich stoi na półce, ale ta jest jedyna,
Niby zwyczajna, niby prosta.
Czytasz i nic nie rozumiesz,
Czytasz i wszystko jest jasne,
Czytasz i nic już nie wiesz,
Czytasz i myślisz co dalej będzie.
Docierasz do końca, czekasz na wyjaśnienia,
a jego nie ma.
I tak, jak na wyspie, słońce i niebo
I niby wszystko takie zwyczajne.
Ale nie !
Tu morze jest bardziej turkusowe,
Woda cieplejsza, niebo niebiesko niebieskie,
Plaża jest rajskim ogrodem,
A szczęście? Ono mieszka wszędzie i jest na wyciągnięcie ręki,
Jak jabłko w owocowym sadzie, jak powietrze.
Otwórz oczy, wysil słuch, dotknij piasku i oddychaj głęboko,
a zobaczysz, usłyszysz i poczujesz szczęście.
I co?
Czujesz?
O to w tym chodzi!!!