Zabierz mnie stąd
Zabierz
Czekam
Twoje ramiona, pragnę w nich być pozostać
Przytul mnie kochany
Nie przestawaj
Pragnę cię
Coraz bardziej
Przytul mnie,
Chcę być z Tobą
Coś nas oddal odciąga
Nie
Nie pozostawiaj moich ust bez pocałunku
Moich ramion, bez twojego ciepła
Moich dni bez twojego dzień dobry
Dotknij mojej filiżanki.
O świcie byłam na łące, chwytałam pierwsze promienie dnia.
Słońce igrało w moich rudych włosach, a lekki wiatr je rozwiewał.
Kropelki rosy zamoczyły moje bose stopy, suknię owinęła zieleń traw.
Zrywałam stokroty i rumianki, którymi przyozdobiłam stół.
Zapraszam, wstąp gościu chociaż na chwileczkę, zaparzyłam kawę.
Ciepłe jeszcze pieczywo pachnie zbóż łanami, kusi rumianymi wypiekami.
Twarz moja płonie od porannej pieszczoty, piegi malują się na policzkach.
Świat jest taki piękny o świcie, zaprasza i nęci wraz ze mną.
Zapraszam…
Może za trzy grosze?
Nie jestem majętny, wiesz przecież dobrze
ale zapłacę.
Może za trzy grosze w końcu
Twoją twarz zobaczę,
zamyśloną skupioną jak lubię.
Będę w dal patrzyła
ale na horyzoncie widzieć tylko Ciebie
będą moje oczy.
Ich zielone tęczówki zatopią się w Tobie,
nikt nie zauważy!
Nikt niczego nie pozna
tylko my, ty i ja we dwoje
iść będziemy spojrzeniem w tym samym kierunku
zatopieni w swych oczach…