Nikt nie zobaczy

Wiosenna wichura za oknem

niebo posmutniało zasłoniło świat

Dlaczego

Pytam i wiem że nikt mi nie odpowie

Smutek nieba to ja gdy Ciebie nie ma

Deszcz to łzy które pod powiekami błądzą

by spłynąć ulewą po bladych policzkach

Zieloność to nadzieja że statek Twój nie zawróci

mimo burzy i sztormu

Czerwoność to moje zmieszanie

gdy w końcu dobijasz do brzegu

i witasz mnie pocałunkiem

Biel to niewinność naszych spotkań

na tarasie w letni poranek

z kubkiem kawy w dłoniach

z iskrą w oku

niemożliwe staje się

niemożliwe i możliwe

Niebo posmutniało

znów pusty horyzont widzę

kawa już wystygła i policzki zbladły

łez krople osiadły na pajęczynie

nikt ich nie zobaczy.

Wiosennie

Na łące cichutko przysiadł

mniszek żółty

majowy brat słońca

mrugnął okiem stokrotce

chyba dzisiaj się spotkają nareszcie

z rabatki wszystko pilnie obserwują żonkil z tulipanem

dwa wiosenne zwiastuny ciepłego południa

dwa gołębie przysiadły na gałęzi jabłonki

plotkują o mniszku i stokrotce

nawet bocian się włączył w ten gwar

żaba zarechotała do wtóru odważnie

wiatr strącił kilka płatków wiśni

jak ryżem dla nowożeńców

ogród się rozszalał

w weselnym marszu zefir zaśpiewał

złoty i biały krążek

złoto i platyna

na łące wszystko wiruje

wiosna rozgościła się wreszcie

gość honorowy.

Moja Nieznajoma

Moja nieznajoma, powiedziałeś

Uwielbiam gdy przysiadasz niby to roztargniona nad brzegiem jeziora

Dłonie swoje zanurzasz w szmaragdowej toni.

Moja nieznajoma, pomyślałeś

Uwielbiam gdy patrzysz plamką oka na mnie przez koronę księżyca

jak w lustrzane odbicie.

Moja nieznajoma, sptkanie

Uwielbiam nasze spotkania na piaszczystym brzegu rozgrzanej plaży

stóp naszych ślady splątne.

Moja nieznajoma, uczucia

Uwielbiam gdy mówisz do mnie mój Wilku nieokiełznany

w pędzie myśli, których tajniki poznaje.

Moja nieznajoma, tęsknota

Uwielbiam gdy czekasz na mnie na drewnianym tarasie wpatrzona w horyzont

zbliżam się do ciebie.

Moja nieznajoma, labirynt

Uwielbiam tych sekretów okruszki, których tak niewiele i wiele

w sercach naszych miejsce posiadają.

Moja nieznajoma, daleko

Łzy nasze wiatr wysusza nadmorski, smutek odchodzi daleko

radość spotkań zostawia.

Moja nieznajoma, tajemnica…