Tak, dotyk
zwyczajny, codzienny,
delikatny, niby niezauważalny
bo nieistniejący.
Tak, uśmiech
zwyczajny, niby codzienny
ukryty za szklanym ekranem
niewidoczny.
Tak, obraz
niby zwyczajny
pięknie namalowany
lecz nierzeczywisty.
Tak, sen
niby zwyczajny,
ale czy się ziści
niemożliwy.
Tak, wysp tysiące
na oceanie życia
ale tylko ta jedna
bez adresu.
Tak, bajka
ale kto jej posłucha
zakończenie dopowie
czy go chcemy, nie chcemy.
Czy to majowo?
Czyżby, za oknem kolejny raz deszcz
łzy mieszają się z jego kroplami,
chmury rozgościły się na niebie
i przeganiają słońce.
Czy to wiosennie?
Tak, przecież właśnie zakwitły bzy
fioletem i bielę przyozdabiją
swe zielone liście.
Czy to na pewno byłeś ty?
Chyba tak,
bo moje ciało drżało
od twojego dotyku.
Czy jeszcze jesteś?
O nie już dawno poszedłeś
tylko chłód został spotkania.
Co robisz?
Nic tylko to układasz,
jak się uda to może
podasz mi instrukcję.
Czy chcę tego?
Nie, wolę tak jak jest
mimo, że …
może tak ma być!
Dwie perły
jedna dla mnie, jedna dla ciebie
dwa światy
jeden dla mnie drugi dla ciebie
dwa serca
jedno twoje, jedno moje
dwa słowa
ty, ja
dwa obrazy
ona, on
dwa dni
dzisiaj i jutro
dwie myśli
o niej, o nim
dwa uczucia
labirynt i lustro
dwie zagadki
są, będą
dwa wieczory
pusty i pełny
dwa w jednym się spotkało…