ten nie napisany nie dotrze do adresata
a tyle ich już napisałam w mojej głowie
całe strony pióra ostrą stalówką zapisane
w myśli zapisane w sercu zamknięte
światła białej karty nie ujrzą już nigdy
w zapomnienia naszej drogi zaplątane
w labiryncie uczuć które chciały się uwolnić
nie mogą.
W kołowrotku codzienności przy zapalonej świecy
szukam ścieżek które wydeptałam
gdzie są odnaleźć ich już nie umiem, nie potrafię
listów tylko zapach pozostał gdzieś pomiędzy …
W każdym chwili odcieniu,
w zapachu letniej łąki,
w skrzydłach motyla, który na mgnienie oka przysiadł na moim ramieniu.
Wypełniasz dni tęsknoty, obecnością niemą.
Całujesz moje powieki kiedy płaczą z tęsknoty
jesteś gdy cię nie ma
we wschodach i zachodach tak jak lubisz
od dzisiaj, od zawsze, nigdy
w skrzydłach ptaka, który dzisiaj zaglądnął do okna mojej samotni
czekam.
Zagmatwana wśród tego czego nie wiem jeszcze.
Jesteś.
Moje spotkania ze słońcem
dzisiaj i jutro. Jeszcze nie wiem.
Moje poranne schadzki z kochankiem
kiedy za oknem ledwie brzask mrok przegania.
Moje dzień dobry słodko tonące
w jeszcze ciepłej rozkoszy błękitnej pościeli.
Moje rozpalone policzki, których Ty jesteś sprawcą
kiedy odwiedzasz mnie jeszcze we śnie.
Moje zmysły które śpią jeszcze a już rozbudzone
nowy dzień witają radosne, bo jesteś.
Moje marzenia jeszcze nierealne, a takie prawdziwe
aż się boję ich siły, co porywa mnie z sobą.
Jeszcze nie wiem czy widzę już, czy śpię jeszcze,
jeszcze nie wiem.