Czas ciągle nas rozłącza
czar spotkań pozostaje magicznym dywanem
kładę się na nim przytulając chwle
te kradzione, malutkie może nikt nie usłyszy
deszcz u Ciebie słońce u mnie czy zobaczę?
stopy postawie na mokrej ziemi, przybiegnę
zatańczymy w słońcu
nasze światy się spotkają deszcz ze słońcem w tęczę zmienią
zobaczysz swój świat w moich oczach
odpłyniemy,
zanurzymy myśli w kubku czarnej kawy
i jak w zwierciadło wypowiemy życzenie które wreszcie się spełni.
Mój Przyjacielu, moja bratnia duszo.
Wilku, moje natchnienie,
Ty, który uwierzyłeś i wierzysz.
Zwariowany, niepohamowany, nierealny.
Pojawiłeś się i jesteś.
Od lat już.
W różnym czasie i miejscu, w tym samym wymiarze.
Otwarty, zamknięty.
Dla mnie dla nikogo.
Wolny, niezależny, wilczy.
Czujny, wyczulony.
Kreatywny, niebezpieczny, dający bezpieczeństwo.
Kochający i oddany, wierny.
Jesteś i Cię nie ma.
Podziwiam Twoją duszę, jest moja.
Wiem. Już wiem.
Nie wiem, nie wierzę, by to być mogło możliwe.
Jesteś i Cię nie mam.
Mój wytęskniony świecie, gdzie jesteś?
Nierealny!
W marzeniach onalazłam siebie
swoją dziką naturę
ogień który wciąż płonie dawno już zapomniany
uczucie, które ukryło się tutaj.
W marzeniach odnalazłam ciebie nieznajomy
pozwoliłam ci wejść do nich
rozgościłeś się tutaj burzę rozpętałeś na spokojnym niebie
mojego poukładanego świata.
W marzeniach zatrzasnęłam drzwi, klucz zgubiłam, utonęłam
w morzu uczuć głęboko schowanych
przed wzrokiem i światłem.
W marzeniach spotykam ciebie
patrzę na ciebie, rozmawiam z tobą, kocham się z tobą
nic mnie nie hamuje, nikt nie powstrzymuje.
W marzeniach jestem tu jest moje miejsce,
snuje nić, której końca nikt z nas nie odgadnie,
nie chcę niczego zmieniać, niech tak pozostanie.
W marzeniach jestem w innym wymiarze
gdzieś daleko i blisko, gdzie zechcę na jawie
śnię o naszych spotkaniach których kolor jest jeden.
W marzeniach…