Twój wzrok kiedy na mnie spoczywa drżę
Twój zapach jest dla mnie zniewoleniem
Twój dotyk odczuwam jak muśnięcie najdelikatniejsze struny
Jesteś tym czego pragnę gdy otworzę oczy
Jesteś tym kogo widzę zamykając powieki
Jesteś światem w którym chcę się zagubić
Jesteś ogniem który chcę by mnie spalał
Jesteś wodą którą chcę pić codziennie
Jesteś słońcem w które mogę patrzć
Jesteś oceanem bezkresnym
Jesteś moją zagadką
Jesteś wszystkim
Jesteś
Z każdym kolejnym łykiem z zaczarowanej filiżanki
zbliżają się do siebie, niebezpiecznie blisko
Z każdym dotykiem brzegów filiżanki
usta dotykają ust
W ciemnej kropli odbijają się uczucia
Nikt ich nie policzy
Czasu nie odmierzy żaden zegar świata
Poranków ile jeszcze tego nikt nie zgadnie
Osnuci aromatem który świadkiem spotkań
patrzą w jedną sronę
tęczówki ich oczu mieszają kolory
by scalić się we wschodach i słońca zachodach
przy księżyca tarczy tańczą iskry emocji,
których są tysiące jeszcze więcej będzie
ukrytych na brzegu białej filiżanki.
Czy kiedyś uda mi się postawić kropkę nad i
marzeniom wyjść naprzeciw pozwolić im żyć
czy jeszcze wschód słońca zobaczę w oczach twoich
czy zechcę biegać po łące o świcie bosymi stopami
na karuzeli życia znaleźć równowagę
wśród cierni różę
wśród zła dobra więcej
o zachodzie ciebie na wyspie zapomnienia
czy jeszcze kiedyś przyjdziesz do mnie we śnie
czy iskra zdoła rozpalić ten ogień
czy kwiaty zasadzę w myśli ogrodzie
owoce zbiorę w sadzie mych emocji
czy zasnę kiedyś otulona tobą
w pułapce szczęścia odnajdę spełnienie?