Nie
Tak
Już nie wiem
Wciąż błądzę
Nie pytam, nie mam prawa
Nie myślę, nie marzę
Jestem i mnie nie ma
Byłam tutaj kiedyś, tego też już nie wiem
To chyba był sen, piękny i nierzeczywisty
Ulotnych chwil bukiet, który wiatr rozwiewa na cztery strony nieznanego świata
Pory roku tylko malują za oknem kolejne pejzaże
Czy jeszcze wśród nich odnajdę nasze spotkania
Listów zakurzony stosik
Zdjęć kilka, wspomnienie czasów odległych
Tak
Nie
Tak – nie pozostanie
Pozostanie między nami pustej kartki biel
Może jeszcze, może kiedyś
Tak
Nie
Nie w tak się zamieni.