Może w kropli deszczu zobaczę
Może sen się dopełni tego lata
Może będę chodziła pod parasolem z tęczy
Może będę wyglądała naszych spotkań
Może pusta ławka uśmiechem się zapełni
Kolorowe kalosze pomieszają nam w głowach
Może serce otworzę, może usta powiedzą
to co głęboko jest skryte
Może spotkam Cię dzisiaj wśród ogrodów mych myśli
Może dotknę policzka czubkiem palców
I poczuję znów Ciebie i zobaczę twarz Twoją
W kropli deszczu co w łzę się przemieni.
Poczułam dzisiaj oddech wiosny na policzkach
poranek wstał wesoły, słoneczny
poranna kawa z tobą smakowała niezwykle
opowiadałaś mi o nas.
Pocałowałeś moje półotwarte powieki
połaskotały cię moje rzęsy kiedy opadały z nich resztki snów.
Miałeś ciepłe dłonie i uśmiech na twarzy
spoglądałeś na mnie z brzegów filiżanki
oglądając odbicie naszych twarzy w jej tafli.
Pocałunek rozłączył magię tego spotkania
ale wiele ich jeszcze między nami zagości
i wiosennych i letnich wszystko jeszcze przed nami, czekam…
Już stół nakryty białym obrusem
Przyozdobiony bukszpanem i bazią
Obfity postu koniec zawitał
Czy przyjdziesz?
Życzeń Ci bukiet wysyłam pachnący
Wielkanocną nadzieją udekorowany
Wiary, że wreszcie zło z dobrem przegrało
Pan nasz cierpieniem zmył grzechów tysiące
Świat znowu zajaśniał jutrzenką nadziei
Radujmy się wszyscy
Niech pokój zagości dokoła!