Pogubiłam się w mojej miłości
poplątałam ścieżki
jeszcze wczoraj inna
dzisiaj już nie wiem
czy i gdzie jestem
drogi się rozeszły
nie było ciebie
moje serce pękło
łez potok zrosił blade policzki
gdzie byłeś
krzyczała moja dusza
gdzie jesteś
wołam
może się jeszcze odnajdziemy
może w dnia ciemnościach
może w świetle nocy
pod powiekami szczęścia
może zbudujemy jeszcze zamek na piasku
schronienie dla dwojga
jestem i mnie nie ma
Witaj kochany
z wypiekami na twarzy
otwieram jeszcze zaspane powieki
świat jest cudowny
bo ty jesteś przy mnie
Witaj kochany
jak zawsze zapachem kawy
świeżości poranka
śpiewie słowika
dotyku ust subtelnym
Witaj po nocy namiętnej
po naszym spotkaniu
i ciał zjednoczeniu
gdy razem na zawsze złączeni
ranek nas przywitał
Witaj i zostań
taki jaki jesteś
wczoraj i dzisiaj i jutro
na zawsze.
Niebezpiecznie szybko
w jego oku widzę ciebie
przemykasz jak zwierzę
cicho i groźnie
nie dla mnie.
Staję na brzegu
patrzę w dal
mój wzrok utkwiony
gdzieś daleko
marzeń kilka
czy jeszcze się spotkamy.
Dwa brzegi rwącej rzeki
dwa świat
twój i mój
słońce i księżyc.
Czy jest nić
co połączy
dwa stworzenia tej ziemi
jego naturę zwierzęcą
i jej delikatność nieziemską.
Pędzi orkan
on może
ich połączyć lub zniszczyć
poczekajmy …