Jakaś pustka między nami
Cisza dookoła
Mimo gwaru za oknem.
W sercu smutek zagościł.
Wiatr w żagle nie wieje.
Wiosna ucichła zima jej nie wpuszcza.
Krzyczą ptaki, które już przyleciały.
Kwiatów płatki przemarzły i płaczą.
Łza w oku, lęk przed, no właśnie.
Co dalej będzie gdy nas już nie ma?
Wiosna przyjdzie jak zawsze
przed nią dywan z kolorów
Świat rozśpiewa się cały
Wschód zachód przegoni
Dzień za dniem przejdą obok
Ja tutaj, ty tam tak już pozostanie?
Pusta skrzynka, cisza
Zaglądam, otwieram
Wiatr hula pomiędzy
Smutek przynosi
Gdy serce chciałoby się cieszyć
Nawet słońce gdzieś błądzi za chmurami.
Kolejny dzień, ten bez wieści od Ciebie
W szarych chwilach topię łez kilka
Mam mętlik i pytania, które nie chcą odejść
Czy jeszcze kiedyś
Głos dzwonka usłyszę
Może jest bezludna, ale jednak jestem
Pewnie zapomniałeś, pewnie spraw tysiące
W codzienności rytmie pogubiły adres
Może jeszcze kiedyś, może jutro będzie
Stanę w oknie za szybą, która wiosną pachnie
Może to wystarczy by uśmiechnąć się znowu
By w płatkach krokusów żółtych, wesolutkich
Odnaleźć wczorajszy sen, tą chwilę.
W skrzynce pusto.
Kiedy to było ?
Może wczoraj ?
Nie wiem,
jeszcze nie wiem
pod powieką księżyca poświata.
Może sobie przypomnę,
może Tobie opowiem,
może dziś zapamiętam ?
Jest obrazów tysiące
ale tylko ten jeden
śnić chcę na jawie, jeszcze.
Może spotkam Cię znowu
Może coś do mnie powiesz
może głowę położysz obok mojej.
Świec płomienie rozpalą Twych tęczówek kolory,
Moje zmysły pobudzą Twe dłonie.
Może razem dośnimy,
może się odnajdziemy
w krótkich chwilach pomiędzy wierszami.