Tania – Strona 13

Moje słoneczne…

Moje spotkania ze słońcem

dzisiaj i jutro. Jeszcze nie wiem.

Moje poranne schadzki z kochankiem

kiedy za oknem ledwie brzask mrok przegania.

Moje dzień dobry słodko tonące

w jeszcze ciepłej rozkoszy błękitnej pościeli.

Moje rozpalone policzki, których Ty jesteś sprawcą

kiedy odwiedzasz mnie jeszcze we śnie.

Moje zmysły które śpią jeszcze a już rozbudzone

nowy dzień witają radosne, bo jesteś.

Moje marzenia jeszcze nierealne, a takie prawdziwe

aż się boję ich siły, co porywa mnie z sobą.

Jeszcze nie wiem czy widzę już, czy śpię jeszcze,

jeszcze nie wiem.

Obudziły mnie dzisiaj promienie słońca

delikatnie dotknęły mojego policzka

dyskretny dźwięk rozbudził moje zmysły

na skraju zimowego świtu wiosna powitała mnie ciepłym dzień dobry.

Byłeś nieopodal, słyszałam twój oddech czułam go na ustach

czy to sen był czy jawa, nie chcę tego wiedzieć

niech magia tej chwili pozostanie z nami na na zawsze.

W zapachu poranka, który na nas czekał,

w wieczoru granacie przytula dwie dusze

należące do siebie wbrew losu zrządzeniu spotkanie.

Czy to nostalgia za tym co minęło?

Czy to gdzieś, kiedyś, kiedykolwiek było naszym udziałem, już nie wiem.

Czy jeszcze wróci co być nie powinno, a jakoś przetrwało tu między nami.

Czy my jeszcze jest, a może już nie ma?

Czy smutek ten, który w zakamarkach duszy rozgościł się wczoraj to wina pogody, nieba co chmur warstwą płacząc na nas patrzy?

Czy słów brak już dla nas, może ich nie było, może to tylko jakaś mgła mamiła tak jak chciała grała, na uczuciach strun delikatnych?

Wczoraj jeszcze jednako mówić umieliśmy, dzisiaj zwykłe dzień dobry przejść nie umie mostu.

Na dobranoc wiatr przewraca ziarenka, które świadkiem spotkań na tej plaży były.

I ja już nie potrafię słów znaleźć co kiedyś nicią połączenia splatały pajęczą dwa światy tak odległe, jednością cieszyć się umiały.

Czas znów triumfuje, zabrał co chciał.

Pustkę pozostawił, czas.