Jest tutaj, wypełnia mnie całą poranna jasność, którą wniosłeś wraz z pachnącą kawą i bukietem żółto czerwonych tulipanów w środku zimy, która nie może się jeszcze zdecydować czy przypadkiem w tym roku nie chce zostać jesienią. Jest kapryśna tak jak ja gdy Ciebie nie ma obok, gdy zostawiasz mnie w jeszcze ciepłej pościeli samą z myślami, których drogi nikomu nie są znane. Zaprowadzają mnie wszędzie. Tu i tam gdzie ślady już fala zabrała ale wiem że tam były. Skąd wiem, tego nie wiem.
Jestem tutaj, bo wypełniłeś moje serce porannym dzień dobry. Jak zwykle otworzyłeś moje okna na oścież bym mogła wdychać zapach świata, nieograniczony, nieznany świat moich uczuć. Gubię się i odnajduję w labiryncie ścieżek, które uparcie tutaj prowadzą.
Codziennie budzę się obok Ciebie, dotykam Twojej twarzy, jesteś mój. Jesteś tutaj, tak jak ja, ze mną.
Zakochana w wietrznych, zamglonych oczach świtu i zmierzchu wieczorów zanurzonych w płonącym zachodnim niebie oddalasz się ode mnie, by za chwilę wrócić i objąć moje ciało w czułym uścisku naszego tutaj.
Poranna jasność by Tania Vilson is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.