Ziarenko prawdy wszędzie się ukryje.
W prawdy bezmiarze w której chcę zamieszkać
i w kłamstwa otchłani, która mnie przeraża
gdy próbuje zawładnąć światem w którym jestem.
Uciekam.
W zawiłościach moich marzeń przenoszę się
do świata, którego zarys naszkicowałeś dla mnie
okiem obiektywu wybranych barw skarbem.
Przychodzę.
Siadam na łące w kwiatach zatapiam swoje myśli,
zapach ich świeży ogarnia otula mnie, uspokaja,
to też zamówiłeś dla mnie.
Zasypiam.
Czuwasz, podsuwasz obrazy pełne słońca, nadziei
miękkie jak puchowa kołderka, bym się czuła dobrze,
Twoje ramiona blisko choć z daleka oplatają moją talię.
Zostaję.
Ziarenko prawdy by Tania Vilson is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.