Twoje oczy, ich szmargdowy kolor,
Ich blask gdy patrzysz na niego z miłością.
Ich pioruny, gdy złości cię jego niemoc, jego nijakość, obcość.
Pod zamkniętymi powiekami widzą to, czego nikt nie widzi.
Są lustrem duszy, zwierciadłem jej jestestwa.
Patrzą i chłoną wszystkie odcienie życia.
Patrzą i chłoną wszystkie smaki życia,
Patrzą i chłoną wszystkie emocje, kłębiące się wokoło.
Mówisz – twoje oczy, nie patrz tak, są takie piękne, takie niezwykłe.
Są smutne, są złe, są inne.
Zmieniają się.
Mają swój świat, ten niegraniczony, ten właściwy, jedyny.
Patrz a zobaczysz, patrz a utoniesz w zieloności ich toni.
Na zawsze !
Bez słowa sprzeciwu, bez obaw, bez lęku.
W całości swojego stworzenia.
W jedynym, prawdziwym związku dwojga oczu.
Moje i twoje – nasze.
Oczy by Tania Vilson is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.